Eldhúsið okkar

Þessa  dagana fara flestar frístundir mínar í að hanna eldhúsið okkar.  Gamla innréttingin er alveg að niðurlotum komin sem og eldhústækin.  Það hefur reyndir látið á sjá eftir að ég tók við því í ágúst s.l.  Eins og Siggi í Varmahlíð segir eru það sennilega hreyfingarnar.  Bogga er svo róleg og yfirveguð  í vinnu sinni í eldhúsinu en það er eitthvað sem fáir  segja um mig. Þar gildir frekar hraði og hvatvísi... sem sumir kalla stundum brussugagna..  En þreyttar hurðar á neðriskápum eru t.d. farnar að tína tölunni.   Það er bara eitt smá vandamál... það er að við Magnús minn erum ekki alveg sammálu um hvað þarf að gera og hvernig við viljum hafa þetta.

 Á föstudagskvöldið  sat ég með tölvuna í fanginu og þetta frábæra  forrit frá Ikea þar sem maður hendir heilu skápunum  hornanna á milli og getur búið til allskonar eldhús eftir eigin máli og smekk.   Ég sagði honum að nú væri ég komin að niðurstöðu með þetta eldhús.. og hann brosti og sagði .. “já og heldur þú að það sé endanleg núna?”

Ég helt það og sýndi honum nýjustu teikninguna og í leiðinn sagði ég honum að hönnun  á íbúðarhúsnæði sé eitt af mínum áhugamálum og hafi verið það lengi  þannig að hann geti alveg treyst mér í þessu bara.. samþykja.  Svo til að tryggja að ekkert færi á milli mála um það sagði ég við hann og þetta átti að vera staðhæfing. “ En þú ert nú mjög sáttur við það sem ég hef gert tillögur um hér og við höfum breytt -, eins og t.d. herbergin uppi... er það ekki”  Svarið sem ég fékk var “ næsta spurning Heiða mín”   Ubs... En daginn eftir hannaði ég eldhúsið uppá nýtt og svei mér þá ég held að ég sé komin að niðurstöðu... og við erum bæði sátt við hana.. hann meira að segja farin að velta fyrir sér hvernig best sé að brjóta niður veggi og fl.....

Smölun í haust

Góða daginn

Mikið var þetta frábær helgi.  Veðrið var svo gott að maður fór ekki inn í hús  nema í rétt til að finna til mat handa liðinu.

Þegar við sátum í pottinum á föstudagskvöldinu undir stjörnubörtum himni  var veðrið svo stillt að við heyrðum vélarnar malla í loðnuskipunum  10 sem voru að leita  að loðnu  í fjörunni  okkar... eða þannig..

Í morgun fór ég svo hér uppí fjall með honum Bjarna vini mínum sem er hjá stundum hjá okkur.  Hörku ganga  hér beint upp Steinafjallið .  Reyndar bara að klettabeltinu.. Hef ekki lagt í það síðan ég fór að smala hér um árið og tók þessa frábæru mynd sem hægt er að sjá í myndaalbúminu.  Einn vinur  minn var eitthvað efins  um að ég hefði í raun tekið hana en ég segi það satt .. klífa skriður, skríða kletta... þarna fór ég.. í sep. 2007.  

En ég fór ekki í fyrra þegar það var smalað af fjallinu í október s.l.  Þá var ég orðin húsfreyja á bænum og eins og sannri húsfreyju sæmir þá sá ég um matargerðina.

Það gekk mjög vel að smala af fjallinu.  Það var svo mikið rok að  börnin sem voru að smala með okkur  fuku á eftir rollunum.. kannski var það þess vegna sem þetta gekk svo hratt ...en svo byrjað ballið...Ein og ég sagði stóð til að grilla heilt lamb ... Magnús  fékk Fýrana undan fjöllunum til að koma með grillið sem þeir  höfðu hannað til þess að  grilla lambið.  Vegna þess hve vel hafði tekist að smala  var ákveðið að flýta matnum.  Eitthvað urðu þeir  Fýrarnir stressaðir og óundirbúnir og eins og Palli á Eyri sagði vitið þraut við að flýta þessu...Þeir settu trékassa undir kolin.. svo bilaði það sem snéri lambinu og þeir kveiktu í öllu draslinu..... . Palli kom inn mín og sagði að það logaði í öllu og bað um vatn.  Ég hentist til. Náði í vatnskönnu og ætlaði að fara að láta renna í hana þegar Palli sagði” nei þetta er ekki nóg það þarf slöngu...  Og fólkið streymdi að bæði smalar og áhorfendur.  Það náðist að slökkva eldinn áður en kjötið brann og  ekki um annað að ræða en að brytja lambið niður og skella því á gasið.... þá kom sér vel að eiga tvö grill og pabba sem er vanur að grilla . Bjó til 10 lítrar af sósu og grænmeti og skellti þessu á hlaðborð....

Fyrir utan smala eins og Rút og Guðbjörgu, Sigurjón og syni, mína fjölskyldu sem taldi 13 manns var mættur sjálfur Árni Johnsen og frú.. Ási Friðriks og einhver kall með honum auk  tveir eða þrír menn  sem ég kann ekki alveg skil á.   Hildu hans Sigurpáls skildi ekkert í öllu þessum mannskap og  spurði mig hvort ég þekkti allt þetta fólk sem gengi bara út og inn um húsið og fengi sér að borða.  Þá kom kallinn sem kom með Ása og spurði.  Hver er húsráðandi hér ? Hverjum á ég að þakka fyrir matinn... já svona er lífið í sveitinni.

 

Saumavélin

 

12. mars 2008 

Loksins.. loksins.  Það hefur verið  frábært að keyra í vinnuna undanfarna morgna.  Sólin að koma upp  og snjór yfir öllu og vetrarútsýnið það fallegasta á Íslandi.  Þó svo að það hafi snjóað óvenju mikið á suðurlandi hefur veðrið verið svo leiðinlegt að maður hefur ekki notið útsýnis.  Öll athygli farið í það að halda bílnum á veginum í roki, skafrenning, rigningu og hálku.   

Hvað haldi þið ..  en ég lét glepjast af saumavélasölumönnunum.  Já ég  þessi fljótfæra kona sem hef vandað mig sérstaklega í að láta ekki  gylliboð eða farandsala,  fyrir utan fisksalann sem kemur stundum í sveitina, glepja mig .  Og ég kaupi helst ekkert  á netinu nema flugmiða og hótel til þess að vera ekki að spreða kortanúmerinu mínu í allar áttir.

Gamla vélin mín er ónýt.  Átti bara eftir að gefa mér tíma í að skoða og kaupa nýja  og á meðan hafa hrannast upp gardínur, buxur og fl. sem þarf að sauma. Magnús reyndi að koma þeirri gömlu  í gang en það gekk ekki.  Honum varð nú á orði þegar hann opnaði hana og sá hvað hún var lítið notuð. "Ég hef kannski ekki náð mér í rétta konu".    það var því um að gera að drífa sig í að kaupa nýja  og sína honum að ég væri  liðtæk í saumaskap þó svo ég hefði ekki stundað hann í miklu mæli.

Síðasta  föstudag  sá ég svo auglýsingu í Dagskránni á saumavélum... sérstakt tilboðsverð... kr. 18.900.-  Þekkt saumavélanafn, nemar Listaháskólans áttu að sýna notkun á kynningarfundum og efst í horninu á auglýsingunni var merkið  bót.is og ég hugsaði "þessar saumakonur í bót.is hafa mikið vit á saumaskap svo þetta er örugglega sæmileg vél" 

Ég vissi  ekki fyrr en ég var búin að hringja og festa kaup á einni vél út á kortið mitt.  Stúlkan sem svaraði var mjög vingjarnleg og skýr og bauð mér aukahluti sem ég taldi mig ekki þurfa í minn einfalda saumaskap.  Þegar ég spurði hvort ég mætti ná í vélina á Selfoss  vaknað fyrsti efinn því stúlkan sagði að það væri ekki hægt.  Vélarnar væru ekki komnar til landsins og þær yrðu sendar til kaupanda í næstu viku.  ÆÆ ég sem sá fyrir mér að geta byrjað að sauma um helgina.  Þegar ég kom heim sýndi ég Magnúsi auglýsinguna .. og hann brosti svona brosi ... heldur þú að þetta séu góð kaup ? ... Annar efi......

Já hún er allavega ódýr svo kemur hitt í ljós sagði ég og reyndi nú að sannfæra mig frekar en hann.  Á mánudaginn fór ég svo á Selfoss og ákvað að kíkja í bót.is og fá að skoða þessar vélar sem var verið að auglýsa... En afgreiðslukona þar  tjáði mér að þetta væru einhverjir fautaþyrlar sem hún botnaði ekkert í og hún skildi ekki hvernig þessir menn ætluðu að selja allar þessar vélar og alls ekki hvernig þeir ætluðu að þjónusta þær í framtíðinni.

Mér var allri lokið.. sagði konunni alls ekki að ég væri búin að kaupa eina og þáði hjá henni bæklinga og verð á þeim vélum sem hún var að selja.  Enda orðin viss um að ég hefði keypt köttinn í sekknum.   

Ég fékk svo staðfestingu á mistökum mínum þegar ég las fréttir á netinu í dag.  Svikahrapparnir höfðu verið gómaðir við sölu á saumavélum á Selfossi og ég líklega búin að tapa aurunum mínum.  

Þegar ég kom heim var það fyrsta sem Magnús sagði við mig.. "jæja elskan nú getur þú farið að sauma" .  Mér fannst óþarfi af honum að vera núa vitleysunni í mér um nasir og sagði honum að við þessu hugsunarleysi og fljótfærni  minni væri ekkert að gera og það væri útrætt mál......

En saumavélin er komin sagði hann og setti stórann kassa á borðið... ég varð eitt spurningamerki..???

Við flýttum okkur að opna kassann og viti menn..nýja saumavélin mín kom upp úr kassanum.   

Ég hafi ekki tíma til að prófa hana í kvöld  en ætla að gera það um helgina eins og nýja traktorinn okkar sem við fengum í vikunni.  Hann er voða tæknilegur... og meira veit ég ekki um hann frekar en hina vélina.    Góða helgi

Óveður

12. feb. 2008 Þá er lokskins komið logn í sveitinni.. kannski bara á undan öðrum stormi eins og undanfarnar vikur. Frá því í desember hef ég verið veðurteppt heima hjá mér samtals í sex daga. Það hefur aðallega verið út af fárviðri. Uppáhalds vefur minn þessa daga er vefur vegagerðarinnar. Þar get ég séð hve vindhraðinn er á 15 mín fresti í Steinum og í Hvammi þar sem ég þarf að aka framhjá á leiðinni í vinnuna. En veðurstöðvar á þessum stöðum auk Stórhöfða státa af mesta vindhraða á landsvísu. Nú er svo komið að ég er orðin þvílíkur veðurfræðingur. Þegar ég vakna á morgana.. (já eftir að við fluttum í herbergi niðri sef ég eins og steinn þó svo Kári lemji allt að utan).. og það myndast mikill þrýstingur inni í húsinu í vindhviðum , viftan í eldhúsinu hjá mér slæst mikið til eða ég sé ekki út í næstu girðingu kveiki ég á tölvunni til að athuga veðrið. Ef vinhraðinn er farin að nálgast 30m/sek og hviðurnar komnar í 40 – 50m/sek. hoppa ég uppí aftur og breiði upp fyrir haus. En ég er þar ekki lengi því a milli hviða held ég að það sé að lægja og ég geti farið að drífa mig.. það að vera veðurteppt gerið það að verkum að maður verður órólegur. En sem betur fer er það ekki bara ég sem er heima heldur líka börnin í nágrannasveitum svo þetta verða rólegir dagar í skólanum . Nú svo er ég komin með verkefni heim sem ég get unnið í rólegheitum..en þá þarf ég líka að hugsa um matinn og ganga frá og gefa kaffi og ganga frá .. Það er eitt sem ég hef aldrei verið hrædd við og það er veður.. nema á fimmtudaginn fyrir rúmri viku. Þá var veðrið hjá okkur snælduvitlaust..þá er ég að tala um vinhviður sem ná allt upp í 45- til 55 m/sek. Vegagerðavefurinn var eitthvað seinn með upplýsingar en textavarpið sagði 20m/sek. um hádegi þannig að ég var farin að hugsa mér til hreyfings. Einn sveitungi minn dreif sig af stað og gekk bara vel.. n.b. hann hefur búið þarna í 2 X 25 ár. Þær á Hvolsvelli sögðu að það vær bara fínasta veður í þorpinu. Nú svo ég lagði af stað. Það var fljúgandi hálka og vindinn hafði andskotans ekkert lægt. Það kom vinhviða og bíllinn minn sem annars er frábærlega stöðugur, 4x4 og á nýjum negldum dekkjum dansaði á veginum milli stika eins og vanur ballettdansari... Hjartað í mér hoppaði til og frá.. ég var svo sem ekki hrædd um að bíllinn færi útaf.. það var verra ef hann fyki og hvolfdi. Ég tók á það ráð að keyra út af veginum þar sem ég var að koma að brú og réði ekki hót við bílinn. Þarna sat ég titrandi og skjálfandi.. bíllin eins og á rúmsjó í hviðunum og ekkert símasamband. Síminn datt þó loks inn eftir um 10 mín og ég gat hringt í Magnús og þeir bræður komu og sóttu mig. Ég hefði setið þarna og beðið eftir logni ef ég hefði ekki náð í hann. En ég held að bróðir Magnúsar hafi verið alveg jafn hræddur og ég. Sérstaklega þegar spegillinn fauk af bílum og út í ós... Það hafði ekkert lægt.. hviðurnar í Steinum voru 45- 55m/sek.. þennan tíma sem ég var að reyna að komast í vinnu en það var komið fínt eður sitthvoru megin við okkur. Þennan dag fauk líka lokið á pottinum þó það væri strekkt yfir það. Og nú þegar snjóa leysir örkum við skötuhjúin hér með skurðum til þess að freista þess að finna lokið.

Úr sveitinni

19. október 2007 Þá er komin föstudagur.. ekki beint skír og fagur.. ég er svo fegin að ég hætti við að fara til eyja..hefði ekki nennt að veltast með gubbólfi í dag... Við Tobba erum nú búnar að fara nokkrar ferðir saman með þessu skipi .. hún sofandi og ég gubbandi.... það eru ekki nema nokkur ár síðan við vorum samferða..ég hélt að það væri besta veður. held það hafi verið á goslokunum við fórum aðeins á undan ykkur í 7together .. ætluðum að sitja uppi og spjalla saman.. við vorum rétt komin út fyrir hafnagarðana Þorlákshöfn þegar ég þurfti að skríða í koju..... Í gærkvöldi gengum við Magnús frá lambaskrokkunum okkar.. það voru fimm lömb og einn sauður.. vitið þið hvað sauður er...?? Það er lamb sem er orðið veturgamalt....eins árs, yfirleitt eru það lömb sem er lítil og ræfilsleg á haustin og þess vegna látin lifa lengur.. ef það eru hrútar þá eru þeir geldir.. svo það komi ekki hrútabragð af kjötinu. Ein kona - frænka Guðrúnar sem er uppalin undir eyjafjöllum sagði mér einu sinni að hrútabragðið væri eins og bragð af sæði. En ég sel það ekki dýrara en ég keypti það. Eitthvað af þessu fer í reykingu... tvo lærin verða svona hrá.... með piparrótasósu...... manstu Dísa í Þórsmörk .. við hreinleg hökkuðum það í okkur... það verður á jólahlaðborðinu.. nú svo úrbeinaði ég hryggina og læri.. það gekk nú ekki eins vel með lærin, þarf eitthvað að ná þeirri tækni fyrir næsta haust.... En hvernig er það eigið þið uppskrift að gröfnum lax... ég þar eitthvað að gera við laxinn sem við höfum verið að fá í ósnum.... Jiii minn ég er orðin svo mikil búkona.....að ég er alveg að kafna í þessu.. Svo fæ ég dúllurnar mínar á morgun Hrund er að fara í náttfarapartý og Eygló er að spila alla helgina og í gær og í fyrradag á Airwaves.. þau áttu að spila eitt kvöld en það eru nú eru það öll kvöldin þannig að hennar draumur er heldur betur að rætast... var viðtal við þau í Reykjavík fm í gær.. ég missti nú af því .. næ ekki rásinni heima og var ekki komin í vinnu....

Flugur

24. ágúst 2007 En á ég ýmislegt ólært í ¬ sveitinni.. Það nýjasta sem ég læri er að gleyma ekki slökkva ljósin... En þannig er að við erum nú farin að nota baðherbergið niðri meira en áður. Bogga var vön að ganga frá á neðri hæðinni fyrir nóttina.. en við efri hæðinni. Þegar ég kom niður á morgnanna til þess að fara í¬ sturtu skildi ég ekkert í¬ því af hverju allir gluggar voru lokaðir í góða veðri. ͬ fyrrakvöld vorum við eitthvað að dútla niðri. Magnús var að steypa meðfram garðhurðinni og ég að pússa þröskulda. Ekki meira um það en ég er auðvitað með alla glugga opna og allt uppljómað í húsinu. Svo skellum við okkur í¬ sturtu, lokum inn á bað, í¬ pottinn og fórum svo að sofa.... Nú þegar ég vaka um morguninn með hárið í allar áttir af því ¬ það hafði verið blautt þegar ég sofnaði skellti ég mér niður til að láta að láta flókana renna úr hárinu í sturtunni. OMG..... “það hefur verið framið fjöldamorð hér “ var það fyrst sem ég hugsa þegar ég opnaði herbergisdyrnar. Baðið, vaskurinn, gólfið... það var svart af dauðum flugum... og ég er ekki að ýkja... ég hef aldrei áður séð svona margar dauðar flugur áður... Á leið minni upp stigann hugsaði ég “það hlýtur eitthvað mikið að vera að þarna á baðherberginu” og ég sá fyrir mér uppbrotið klósett og meiri steypuvinnu. Settist svo á rúmstokkinn hjá honum Magnúsi mí¬num til þess að segja honum varlega frá þessum hörmungum. En það koma bar hátt og skýrt “ Magnús baðherbergið er gjörsamlega fullt af dauðum flugum ... er þetta eðlilegt” ? “Já Heiða mí¬n ef það hefur verið kveikt á baðherberginu og glugginn opin. Það var allavega allt fullt af mýi þegar ég fór út í ¬ fjós í ¬ nótt... og þær sækja í¬ ljósið”.... Ég get sagt ykkur að ég lokaði glugganum í gær og slökkti ljósið.........

Kýr nr. 69 Haustverk í sveitinni

 Í gær hjálpaði ég  Magnúsi við að koma einni frekar þrjóskri belju inn í fjós í .  Ég held ég græði á því hvað hann er vanur að sinna þessum skepnum sem allar hafa sinn karakter.  Til dæmis ef ég þar að koma einhverjum leiðinlegum skilaboðum á framfæri... þá svara hann bara brosandi "Heiða mín er ekki nöldurhornið búið í þessari viku" En þetta með kúnna í gær.  Það voru einar sex kýr sem átti eftir að koma inn. Ein var búin að eiga kálf þarna  úti á túni þannig að það varð að koma henni inn.  

Það gekk vel að ná þeim úr kálfastóðinu og koma þeim inn í fjósið.  Þær fimm sem ekki eru bornar fóru eins og skot í sinn bás en sú sjötta var ekki eins viljug og hentist út, uppá veg og niður á tún.  Magnús fór á fjórhjólinu á eftir henni og oftast er þær svo hræddar við hjólið að þær hlíða.  Nei ekki þessi nr. 69 (kann ekki nöfnin enn) hún hentist á allar girðingar og tætti fram hjá bóndanum ..

Ég horfði á þetta úr fjarlægð og þegar ég hvorki sá kúnna né heyrði í hjólinu  stökk ég inn í bíl og brunaði úr á tún.  Þar lágu þau saman Magnús og kýrin eða hann lág ofan á henni með puttana upp i nösunum á henni.   Hann sagði mér að setjast ofan á hausinn á kúnni  og toga í nasirnar á henni þá yrði hún kyrr á meðan hann næði í traktorinn og múl. Hann taldi að við myndum ekki ná henni öðruvísi heim.

Dísösss.. ég var hrædd um að ráða ekki við þetta flykki en hann sagði að ef  ég togað bara vel í nasirnar  hreyfði hún sig ekki og svo fór hann...

Nú þarna lá ég ofan á hausnum á beljunni með puttana uppí nösunum á henni (var sem betur fer í vinnuhönskum) og togaði og togaði...

Hann var sem betur fer fljótur í förum og að setja múlinn á band brjálaða kúnna.

Svo ók hann af stað með kúnna í eftirdragi spyrnandi öllum fjórum fótum og ég akandi mínum bíl á eftir...

Kýr nr. 69 var úrvinda og búin á því þegar við komum fjósið og ég held að hún hafi líka verið búin að gera sér grein fyrir því hver réði í þessu fjósi....... og var fljót í básinn sinn og ég dreif mig heim í eldhús......

 

Fyrsta bloggfærsla

Hér kemur fyrsta bloggið mitt og myndin af mér sem ég fann á ljósmyndavef sigurgeir.is.   Hún er tekin 1985 og er líklega eina myndin sem til er af mér með lokaðan munninn.